035. Krew Kucyponków

Witajcie w listopadzie!

Zaczynamy jesień bardzo nie-jesiennie, bo pastelowo. Wiecie, co jest najzabawniejsze? Ja nawet nie lubię specjalnie pasteli. A już na pewno nie w połączeniu z bielą. Ta bransoletka jest tak daleko poza moją strefą komfortu, że puka do drzwi z przeciwnej strony. A jednak jakimś cudem mi się podoba.

Podstawą jest biały sznurek nylonowy 1,5 mm - czyli dużo grubszy niż nici do makramy, którymi ostatnio się posługiwałam.

Koraliki to kule 10mm nieregularnie wybarwionego marmuru. Bardzo ładnie wyszły te błękitne i różowe plamki.

Tak się bransoletka prezentuje na płasko:

Tym razem zdecydowałam się iść całkowicie za tutorialem, z którego uczyłam się robić bransolety trójrzędowe, i zrobić zapięcie na guzik:

Wybaczcie zdjęcie z plastrem na paluchu, ale akurat udało mi się wtedy uszkodzić.

Guziczek ma 18mm średnicy. Całkiem przypadkiem udało mi się wybrać taki, który ma blade refleksy seledynowo-różowawe, mimo że na zdjęciu sklepowym był biały. Miał pasować do białego sznurka, a pasuje i do sznurka, i do kamyczków. Usiłowałam ten połysk uchwycić na zdjęciu, ale nie do końca mi wyszło.

I tradycyjnie zdjęcie na Kobasiowej łapce. Bransoletka sama z siebie ma ok. 3 cm szerokości.

Bransoletka na początku miała mieć zupełnie inną nazwę, coś w rodzaju Kwiaty na śniegu albo inne poetyckości, ale pewne osoby zwróciły mi uwagę na, ekhm, kucyponkowość całości, więc nazwa jest jaka jest. Żadne kucyponki nie ucierpiały w trakcie produkcji ani pisania tej notki.

I to by było na tyle. Do zobaczenia pod następną notką! :3